Τι συνεπάγονται οι εξελίξεις γύρω από το Κόσοβο και πως αναμένεται να κινηθεί η Ρωσία
Το ΚΕ.Ρ.Ε. έχει επανειλημμένα υπογραμμίσει πως η αναγνώριση της ανεξαρτησίας του Κοσόβου από τις ΗΠΑ και τις σημαντικότερες χώρες της ΕΕ -
Βρετανία, Γερμανία, Γαλλία και Ιταλία- θα προκαλέσει μια αναδιάταξη του διεθνούς συστήματος το μέγεθος και ο αντίκτυπος της οποίας παραμένει άγνωστος. Δυστυχώς, η
τωρινή ηγεσία των ΗΠΑ έχοντας να αντιμετωπίσει μία κατάσταση που είχε διαμορφωθεί
από την ηγεσία Κλίντον –και την οποία προώθησαν μετ’επιτάσεως οι δημοκρατικοί,
αδιαφόρησε για τους κανόνες του διεθνούς δικαίου και το ψήφισμα 1244 του ΟΗΕ, προσφέροντας την αμέριστη υποστήριξη τους στους Αλβανοκοσοβάρους, στηριζόμενοι στο εντελώς αβάσιμο επιχείρημα ότι το Κόσοβο αποτελεί «μοναδική περίπτωση». Οι Ευρωπαίοι, με τη σειρά τους, χωρίς να μπορούμε να παραβλέψουμε την ιστορική τεράστια ευθύνη της Γερμανίας συνολικά για τις εξελίξεις στα Βαλκάνια που εν πολλοίς συμπαρέσυρε και την Ουάσιγκτον, υποτίθεται ότι επισήμως λειτουργούν με βάση το ψήφισμα 1244, που ρητά αναφέρει ότι το Κόσοβο είναι αναπόσπαστο τμήμα της Σερβίας,
αλλά ουσιαστικά συνηγόρησαν και υποστήριξαν την ίδρυση του κρατιδίου.
Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι προετοίμασαν και ανέπτυξαν τη δικαστική και
αστυνομική αποστολή στο Κόσοβο, ασκώντας μάλιστα πιέσεις στον Γενικό Γραμματέα
του ΟΗΕ ώστε μέσω του Σχεδίου Συμπερασμάτων να τους παρείχε έναν πολιτικό και
ηθικό νομιμοποιητικό μανδύα. Εν ολίγοις, οι Βρυξέλλες απέστειλαν την ευρωπαϊκή δύναμη
στο Κόσοβο, επικαλούμενες, προκειμένου να την νομιμοποιήσουν, μέρος της δήλωσης
Μπαν-Κι-Μουν για τα τεκταινόμενα στο Κόσοβο!.
Κατά την εκτίμησή μας, η επικινδυνότητα της κατάστασης δεν έγκειται μόνο στον
παραμερισμό του ήδη αποδυναμωμένου ΟΗΕ, αλλά κυρίως στο μήνυμα που εκπέμπει το
μοντέλο του Κόσοβο προς τα απανταχού αυτονομιστικά κινήματα. Το μήνυμα αυτό
επιβεβαιώνει ότι οι ισχυρές δυνάμεις τελικά μπορούν –αγνοώντας το διεθνές δίκαιο- να
πραγματοποιούν κάθε τους επιθυμία, επομένως, η σύμπλευση μαζί τους θα επιφέρει την
πολυπόθητη αυτονομία-ανεξαρτησία σε κάθε αποσχιστικό κίνημα. Εν ολίγοις, φαίνεται να
οδηγούμαστε σε μια νέα μορφή πελατειακού συστήματος μεταξύ κρατών στα πλαίσια του
οποίου το κράτος-πελάτης δεν είναι αναγκασμένος να εκπληρώσει, έστω και επιφανειακά,
κάποιο κριτήριο δημοκρατικότητας ή σταθερότητας για να κερδίσει την συμπαράσταση
μιας μεγάλης δύναμης.
Εκτός εάν το Κόσοβο, στο οποίο απουσιάζουν παντελώς στοιχειώδεις κρατικές δομές, θεσμοί και μηχανισμοί προστασίας των πολιτών, ενώ κυριαρχούν η ανεργία, η ανέχεια και η φτώχεια, το οργανωμένο έγκλημα και κυβερνούν πρώην οπλαρχηγοί του KLA συνιστά πρότυπο οντότητας που μπορεί να σταθεί ως ανεξάρτητο κράτος και όχι ως δεκανίκι.
Ως τέτοιο, πάντως, θα είναι περισσότερο χρήσιμο για τους προστάτες του, οι οποίοι εγγυώμενοι (οικονομικά και πολιτικά) μία σταθερήπροοπτική θα κατοχυρώσουν καλύτερα τα συμφέροντά τους. Απαραίτητη προϋπόθεση η εν λόγω κρατική οντότητα να αποδειχθεί βιώσιμη στη διάρκεια του χρόνου. Κυρίαρχο ερώτημα, παραμένει, πάντως, μέχρι ποιο σημείο θα μπορούσε να φτάσει αυτή η πρακτική διαμελισμού κυρίαρχων κρατών και ποια νέα κριτήρια-προϋποθέσεις ανεξαρτησίας θα τεθούν από εδώ και πέρα..
Συγχρόνως, θεωρούμε πως μια ακόμη συνέπεια της ακολουθούμενης από τις ΗΠΑ και την ΕΕ πολιτικής είναι και η κατάρρευση του «ιδανικού» της πολυπολιτισμικότητας. Τα ίδια κράτη που προσπαθούν να αποδείξουν το ανυπόστατο της θεωρίας της «σύγκρουσης των πολιτισμών» και το εφικτό της αρμονικής συνύπαρξης εντός μιας πολυπολιτισμικής κοινωνίας, αυτοϋπονομεύονται, στηρίζοντας τη σύσταση ενός
συμπαγούς εθνοτικά κράτους που σαφώς δεν αποτελεί πρότυπο συμβίωσης και
πλουραλισμού. Είναι εμφανές ότι, εκτός σοβαρού απροόπτου, το Κόσοβο θα προστεθεί
γρήγορα στην κατηγορία των “failing states” , άλλη μια περίπτωση οικονομικά και
πολιτικά εξαρτώμενου από την εξωτερική βοήθεια κράτους. Η περίπτωση του Κοσόβου
από μόνη της ίσως δε φαντάζει ως απειλή για τη διεθνή σταθερότητα, η δημιουργία όμως
μιας καινούριας υποκατηγορίας αυτόνομων κρατιδίων και αποσχισθέντων επαρχιών που
πιθανόν να ακολουθήσουν το δρόμο που άνοιξε η Πρίστινα θα είναι μια σίγουρη πηγή
αποσταθεροποίησης.
Όσον αφορά τη Ρωσία, έχει κάνει επανειλημμένως γνώστη την άποψη της -μέσω
των μονίμων αντιπροσώπων της στο ΝΑΤΟ, στην ΕΕ και στον ΟΗΕ- για την παράνομη και
άκυρη φύση της ανεξαρτητοποίησης του Κοσόβου όπως και της ευρωπαϊκής αποστολής στο
Κόσοβο. Εφιστά μάλιστα την προσοχή στις πιθανές αλισυδωτές αντιδράσεις που μπορεί να
προκύψουν στις δεκάδες περιοχές του κόσμου όπου υπάρχουν αλυτρωτικά κινήματα.
Παράλληλα, όμως, η Μόσχα τονίζει και τις νέες δυνατότητες που δημιουργούν τα νέα
δεδομένα και την πρόθεση της να προσαρμόσει την εξωτερική της πολιτική σε αυτά, με ό,τι
αυτό συνεπάγεται για τις επαρχίες της Μολδαβίας και της Γεωργίας.
No comments:
Post a Comment